news

"Kom dichter tot God, genodigden om de cultuur van de ontmoeting, de vrede en de dienstbaarheid aan de broeder- en zusterschap te beleven en te bevorderen." De preek van kardinaal Osoro Sierra #Pazsinfronteras

15 September 2019 - MADRID, SPANJE

#peaceispossible

Madrid, 15 september 2019 
Kardinaal Carlos OSORO SIERRA
kardinaal, Aartsbisschop van Madrid
Madrid, 15 september 2019
Kardinaal Carlos OSORO SIERRA
Aartsbisschop van Madrid

Dierbare broeders kardinalen, kardinaal-elect, aartsbisschoppen en bisschoppen,
dierbare broeders priesters en diakens,
voorzitter en leden van de Gemeenschap van Sant'Egidio,
dierbare broeders en zusters,

Samengekomen op deze zondag waarop we beginnen aan de ontmoeting "Madrid, Vrede zonder Grenzen", wordt u ontvangen door de Moeder de Kerk tijdens deze eucharistieviering waarin het medeleven en de barmhartigheid van God zich helder tonen. Alleen de Heer wekt in ons een puur hart en hernieuwt ons in ons hart, ons stimulerend met zijn Geest en onze mond openend, opdat wij vanuit het fundament van ons bestaan kunnen spreken over de God van de vrede en hem altijd loven.

Beste broeders en zusters, het Woord van God dat we hebben laten klinken toont ons drie realiteiten in ons bestaan: Dichtbij gekomen, vervuld, gekozen. 1) Dicht bij Hem gekomen en besmet met zijn barmhartigheid en medelijden; 2) Vervuld van zijn genade, met de gave van het geloof en de liefde; 3) Gekozen en uitgenodigd om zijn barmhartigheid en zijn liefde te te schenken.

Onze ontmoeting vandaag heeft een specifieke betekenis: we zijn hier in Madrid samengekomen, mensen uit verschillende delen van de wereld; we hebben een opdracht om vrede te stichten, dat wil zeggen ons leven en onze inspanningen inzetten om een cultuur van ontmoeting te bouwen. We verbinden ons met elkaar om dit werk te verrichten met vleesgeworden realisme. We moeten onze herinnering niet uitschakelen, maar zoeken in haar ook geen culturele vlucht. We leven vanuit een inclusief universalisme met respect voor de verschillen, terwijl we de dialoog beoefenen en steeds ruimte maken voor ontmoeting en voor religieuze ervaringen die plaatsvinden in persoonlijk en sociaal engagement.

Sta mij toe het licht van het Woord van God, dat we zojuist gehoord hebben, te tonen met drie woorden die samenvatten wat de Heer ons vandaag wil zeggen:

1. Kom dichterbij, kom dichterbij Hem en en laat je raken door zijn barmhartigheid en medelijden (Ex. 32, 7-11.13-14): De Heer zegt tot alle mensen wat Hij tot Mozes zei: 'Ga nu naar beneden, want het volk dat u uit Egypte hebt geleid, is tot zonde vervallen. Ze hebben een stierkalf gemaakt, ze buigen zich daarvoor neer, ze dragen er offers voor op en schreeuwen: "Israël, dit is uw god." ' Broeders en zusters, tegen de cultuur van de fragmentarisering of de segregratie, wordt ons gevraagd op dit historische moment om nooit diegenen te helpen die profiteren van de haat en van de vergetelheid van onze oorsprong, waarmee de onderlinge banden verzwakt worden. Toen het volk Israël God vergat,  maakte het voor zichzelf afgoden die de mensen verdeelden, vergat het Degene die hen had geschapen en bevrijd had uit de slavernij. En het was Mozes die tegenover God tussenbeide is gekomen voor het volk.  Hij nam de moeite om met God te spreken opdat Hij barmhartig voor hen zou zijn. Vandaag nodigt de Heer ons uit om te werken met vleesgeworden realisme om meer wegen van ontmoeting tussen mensen te scheppen, meer relaties tussen alle gelovigen, want God is altijd een God van vrede en niet van oorlog. Hij nodigt ons uit om trouw te blijven aan onze oorsprong: Hij is de Heer die ons heeft bevrijd uit de slavernij en beloofd heeft om ons te maken tot een volk dat niet te tellen is.

Tegelijkertijd verlangt God dat wij onze herinneringen niet loslaten: 'Denk aan uw dienaren Abraham, Isaak en Israël, aan wie U onder ede beloofd hebt: "Ik zal uw nakomelingen talrijk maken als de sterren aan de hemel, en heel het land ... zal Ik uw nakomelingen voor altijd in bezit geven." ' De herinnering heeft een eenmakende en inclusieve kracht. De herinnering vertegenwoordigt de vitale kern van een volk, om haar principes terug te vinden en haar missie te ontdekken. En vandaag komt de Heer naar ons toe opdat wij ons rekenschap geven van wie wij zijn, omdat wij een manier moeten vinden om het menselijk wezen in zijn oorsprong te begrijpen. Wij zijn geschapen naar het beeld van God en dus geschapen voor de ontmoeting en niet voor de verdeeldheid. We zijn niet verdeeld in onszelf, we leven de roeping die we allemaal hebben, die tot transcendentie! We moeten ons er rekenschap van geven dat het niet de gevoelens van het moment zijn, noch de genoegzame meningen die teleurstellingen verbergen, die ons helpen bij de ontmoeting. Degene die ons helpt in de ontmoeting is Hij die het begin is van elke mens, Hij die ons naar zijn beeld geschapen heeft, om in eenheid te leven, die altijd op zoek is naar vrede en ons tot een familie maakt. Daarom naderen we tot Hem en laten we ons besmetten door zijn barmhartigheid en medelijden. Deze besmetting maakt ons tot mensen van de ontmoeting.

2. Vervuld. Vervuld van zijn genade met de gave van het geloof en van de liefde (1 Tim 1, 12-17): we moeten de cultuur van de globalisering benaderen vanuit de horizon van de universaliteit. We integreren in harmonie met alles wat ons te boven gaat, zonder afstand te doen van onszelf. En dit kan niet vanuit de consensus, maar alleen vanuit de dialoog die de meest menselijke vorm van communicatie is. Er is haast bij om ruimtes van dialoog in te stellen die de vooroordelen afbreken en bouwen ten dienste van de zoektocht naar wat gemeenschappelijk is, van het delen, altijd op zoek naar een gezamenlijk werk en een gedeeld project. Zo heeft de apostel Paulus het gezegd in de dialoog met Timoteüs! Deze opening biedt de heilige Paulus nadat hij de ontmoeting met Jezus Christus heeft beleefd!

De paulijnse belijdenis van het werk dat Jezus Christus in hem gerealiseerd heeft, toen Hij vertrouwde op zijn persoon en hem het ambt toevertrouwde, heeft een bijzondere kracht, ook voor ons. De Heer heeft zich toevertrouwd en heeft medelijden gehad, stort zijn genade in ons leven, geeft ons het geloof en zijn liefde. En Hij heeft het ons gegeven opdat wij met ons leven deze overvloed van liefde tonen aan allen die wij op onze weg ontmoeten. Laten we bruggen bouwen om dit te communiceren, laten we paden maken waarover iedereen kan gaan. Ja, Hij heeft ons het geloof en de liefde gegeven die ons een fundamenteel nieuwe visie geven op de mens en op alles wat bestaat, waar niemand te veel is en iedereen een plaats heeft, waar niemand overlast geeft maar wij allen nodig zijn. De aanwezigheid van God in ons leven, dat wat religieus is in ons bestaan, is een creatieve kracht in het leven van de mensheid, van haar geschiedenis. Ze geeft het dynamiek en opent ons voor deze ervaring, voor de schoonheid, de goedheid, de liefde, de ontmoeting. Het laat ons ontdekken wat de heilige Paulus beleefd heeft toen hij ons zei: 'Dit woord is betrouwbaar en verdient volledige instemming: Christus Jezus is in de wereld gekomen om zondaars te redden. En de eerste van hen ben ik.' Laten we de voetstappen van Jezus levend houden om de genade te verspreiden en te verkondigen. Laten we deze stroom van genade beleven en de wereld laten binnengaan, en deze vasthouden, als mensen van geloof en als verkondigers van de liefde van God.

3. Gekozen en uitgenodigd. Gekozen en uitgenodigd om zijn barmhartigheid en zijn liefde te schenken: wij zijn de kerk die, bekleed door de liefde van de Heilige Geest, de Heer en alle mensen ontmoet. We weten dat we gekozen zijn en uitgenodigd om alle mensen de barmhartigheid en de liefde van God voor te stellen en te schenken. Drie parabels onthullen het gelaat dat zich laat zien in Jezus Christus en waarvan de Heer wil dat het zich ook door ons laat zien, voor wie Hij zijn leven heeft gegeven.

In de parabel van het verloren schaap raken we onder de indruk hoe de herder de 99 achterlaat om het ene verloren schaap te zoeken. Het drukt de waarde uit van de mens, het toont ons hoe wij allemaal attent moeten zijn op de situatie van onze broers en zussen, de mensen, en vooral daar waar ze in onmenselijke omstandigheden leven. Wat een schoonheid krijgt de parabel wanneer we ontdekken dat, op het moment waarop hij ontdekt dat een schaap verdwenen is, dit de herder volledig in beslag neemt! Is dat ook zo in ons leven, wanneer wij zien dat mensen verloren gaan in de verdeeldheid, in de scheuren, in de strijd? Gaan wij hen zoeken? Wanneer de herder hem vindt, neemt hij hem op de schouders. Wat een portret schetst Jezus van God! God is alleen liefde en in zijn tederheid zorgt Hij voor ons, Hij neemt ons leven op zijn schouders. Hij zoekt net zo lang 'totdat hij het vindt', oftewel, de zoektocht van God heeft geen grenzen. Wij zijn gekozen en gezonden om de liefde van God te tonen, die vrede brengt. En de herder drukt de vreugde van de ontmoeting uit, wanneer hij aan zijn vrienden vraagt om zich met hem te verheugen, omdat hij het verloren schaap teruggevonden heeft.

De tweede parabel vertelt over de vrouw die een munt verliest en die ze overal in huis zoekt, en als ze de munt gevonden heeft, roept ze haar vrienden en buren bijeen. Dit toont het engagement om de verloren munt te zoeken, en ook de vreugde om het terugvinden. Met deze parabel wijst Jezus ons de weg naar een God die van iedereen houdt, ongeacht hun gedrag; een God die voor ons zorgt en ons allemaal één voor één wil ontmoeten. Het openbaart de onvoorwaardelijke liefde van God, die boven elke verbeelding gaat: Hij komt ons nabij, wij zijn dierbaar, niemand gaat verloren. God bekommert zich om ons en wij moeten ons om iedereen bekommeren om hun waardigheid te herstellen. Jezus maakt een einde aan onze vooropgezette schema's, en onthult ons de compassie van God voor de mensen, en zendt ons uit om voorop te lopen met het uitdelen van zijn barmhartigheid en compassie.

De derde parabel is die van de verloren zoon of beter van 'de barmhartige Vader', die de belangrijke persoon in de parabel is. Deze parabel laat twee situaties zien: de jongste zoon eist z'n identiteit op: 'Geef mij het deel van uw bezit waarop ik recht heb', 'Geef me terug wat van mij is', 'Ik wil op mezelf leven' zonder rekening te houden met God; de oudste zoon die alles deelt met de vader, die in Gods aanwezigheid leeft zonder zich bewust te zijn van wat hij bezit, wordt boos wanneer de vader een feest organiseert om de terugkeer van zijn broer te vieren. Beide situaties gaan in tegen de visie die een cultuur van ontmoeting mogelijk maakt.

Door wat hij in de wereld heeft meegemaakt, beseft de jongste zoon dat hij zijn identiteit verloren heeft, en hij besluit terug te keren en zijn identiteit te herstellen. Voor onszelf en voor anderen vluchten creëert scheiding, jaloezie, oorlog, confrontatie. Door terug te keren ervaart hij de verwelkoming en de vreugde van God, ontvangt hij de omhelzing en de vreugde als zijn eigen identiteit wordt hersteld. Dit is de manier om tot dialoog te komen in plaats van afstand te creëren. In de tussentijd moet de oudste zoon, boos over de ontvangst van zijn broer, van zijn vader horen wat hij nooit had begrepen, ook al had hij altijd naast zijn vader geleefd: 'Jongen, jij bent altijd bij me en alles wat ik heb is van jou. We moeten feestvieren en blij zijn, want die broer van je was dood en is weer levend geworden, hij was verloren en is teruggevonden.' Dat wil zeggen: je bent je niet bewust geweest van mijn nabijheid en van mijn liefde, en kunt die niet delen, en daarom maakt de aanwezigheid van je broer je boos. Nabijheid, vrijheid, identiteit, zelfgave, hoop, passie voor anderen, dit alles schenkt God ons steeds.

Broers en zussen,
Jezus Christus is aanwezig in het mysterie van de eucharistie en zijn ontmoeting met ons zorgt dat Hij ons dichter bij God wil laten leven, vervuld van zijn genade, gekozen en uitgenodigd om altijd de 'cultuur van de ontmoeting' te promoten, die een cultuur van vrede is, een cultuur van dienst aan de broederschap. Deze dagen zullen voor ons dagen van genade zijn om ons te bekeren en onverschrokken zoekers te worden van Gods wil, die de herders van Betlehem zongen: Eer aan God in de hoogste hemel en vrede op aarde voor alle mensen die Hij liefheeft. Amen.